Мақоми якуми каломи бисту якум بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ اِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى اْلمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتً Як замон синан, ҷисман ва рутбатан як одами бузург ба ман гуфт: Намоз хондан хуб аст. Фақат ҳар рӯз панҷ дафъа хондан зиёд аст. Аз тамом нашуданаш, инсонро монда мекунад. Баъд аз гузашти […]
Каломи нӯҳум بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ فَسُبْحَانَ اللّٰهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ ٭ وَلَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ[1] Эй бародар! Ту аз ман дар бораи ҳикмати хос кардани намозҳо дар ин вақтҳои муайянро мепурсӣ. Акнун ман танҳо ба яке аз ҳикматҳои он аз зимни ҳикматҳои беандоза ишора […]
НУКТАИ СЕЮМ: Имон ҳам нур аст ва ҳам қудрат. Ҳа, инсоне ки имони ҳақиқӣ дорад, бартар аз ҳамаи коинот мешавад. Бо нерӯи имон ӯ метавонад аз балои ҳодисаҳои гуногун дар амон бимонад ва бо гуфтани تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّٰهِ (Таваккалту ъалаллоҳ), дар сафинаи ҳаёт дар байни гирдоби ҳодисаҳои азим бе биму […]
Каломи ҳаштум بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اَللّٰهُ لاَ اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ[1] ٭ اِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللّٰهِ اْلاِسْلاَمُ[2] Агар мехоҳӣ чи будани дунё, нақши рӯҳи инсоният дар он ва арзиши дин дар назди инсонро бидонӣ ва бидонӣ, ки агар дини ҳақ намебуд, дунё ба зиндони бузурге мубаддал […]
Каломи ҳафтум Мехоҳӣ бидонӣ آمَنْتُ بِاللّٰهِ وَ بِالْيَوْمِ اْلآخِر[1]ِ ки боз кунандаи тилисми баста шудаи ин коинот аст, имон овардан ба Худо ва ба рӯзи қиёмат чӣ гуна гаронтарин калидест, ки барои рӯҳи башарият, тилисми олам ва асрори онро боз мекунад ва ба рӯҳи одамизод дарҳои саодат ва хуширо […]
Боби дуввум اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتٖينُ ۞ وَكَاَيِّنْ مِنْ دَٓابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اَللّٰهُ يَرْزُقُهَا وَاِيَّاكُمْ وَ هُوَ السَّمٖيعُ الْعَلٖيمُ Эй аҳли имон! Собиқан бо зарар будани душманиро донистӣ. Ҳам бидон, ки ба ҳаёти Исломӣ ба қадари адовату душманӣ як марази бо зарар ва мудҳиши хатарноки […]
Калимаи даҳум: « وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ» яъне Ӯ Воҳид асту Аҳад, Ӯ бар ҳар чиз тавоност, ҳеҷ чиз барои Ӯ сангинӣ надорад, барои Ӯ халқи як баҳор ба андозаи як гул осон аст, ва офаридани биҳишт низ ба андозаи офаридани баҳор барояш осон мебошад. Маснуоти поённопазире, ки дар ҳар рӯзу ҳар солу […]
Имон ҳам нур аст ва ҳам қувват аст. Имон ба инсон имкон медиҳад, то тамоми мактуботи самадониро, ки дар болои ӯ навишта шудаанд, бихонад. Инчунин, имон коинотро низ равшану дурахшон мекунад. Имон гузашта ва ояндаро аз торикӣ озод мекунад. Ин розро бо таваҷҷӯҳ ба сирри ин ояти карима бо як […]
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ[1] Инсон бо нури имон ба баландиҳои инсоният мебарояд ва манзалату арҷи лоиқи биҳиштро ба даст меорад. Ва торикии куфру беимонии ӯро ба қаъри асфали софилин сарнагун месозад ва […]
Гуфтори дуввум بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اَلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ Мехоҳӣ бидонӣ, ки чи неъмату саодати бузург ва чи роҳату лаззати фаровон дар имон вуҷуд дорад, пас ин ҳикояи кӯтоҳи тамсилиро бубину гӯш кун: Замоне ду шахс, барои тиҷорат ва ҳам барои истироҳат ба саёҳат рафтанд. Яке худбину бадбахт ба як […]